Het onderstaande gedicht is geschreven naar aanleiding van de dreigende sluiting van wijkcentrum De Wildacker in het najaar van 2009. Het is een heuse ode aan wijkcentrum De Wildacker!
Laat de Wildacker niet ten onder gaan
De Wildacker hoort in Goirle te staan
Laat de Wildacker niet ten onder gaan
Burgemeester, wethouders en gemeenteraadsleden
Als jullie plannen worden uitgevoerd
Dan is de Wildacker straks verleden
Mijn hart zit vol, ik moet het kwijt
Dat beetje geld
dat je bespaart
Is dat alleen wat telt
is dat het waard
Als jullie plannen worden uitgevoerd
Raken we iets onbetaalbaars kwijt
Alles wat we hebben opgebouwd
zijn we in één klap kwijt
Denk daar eens over na
Laat je ogen open gaan
en kijk eens naar deze mooie plek
Zie daar de Wildacker staan
Dat is toch zijn stek
En al die mensen die er komen
die zet je toch niet zo op straat
is dat wat de gemeente wil
Daarom ben ik zo kwaad
Burgemeester, wethouders en gemeenteraadsleden
Bezin je op dit plan
Het is toch van de gekke
dat dit zo maar kan.
De Wildacker leeft
en spreekt tot mij
Ik hoop dat hij het overleeft
want dat is niet alleen aan mij
Richard Vennix
Yogadocent
3 november 2009
|